Ad. Rozkaz bojowy nr 9 15/10/2011

armif

Rys historyczny

We Włoszech po I Wojnie Światwej mamy monarchię konstytucyjną. Parlament jest rozdrobniony, koalicje są nietrwałe, bardzo szybko się rozpadają. Politycy mają swoje kadencje po 3 tygodnie, dlatego też w rządzie zaczyna się szerzyć korupcja. Wszyscy chcą jak najszybciej się wzbogacić.
Zaczyna szerzyć się bandytyzm, na ulicach panują bojówki, powojenny kryzys daje się we znaki.
Włosi stracili po wojnie bardzo wiele, niewiele dostali. Najbardziej niezadowoleni z tego wszystkiego są kombatanci i weterani wojenni. Wojska wracają z wojny w chwale, ale niezdolni do pracy, nie wykształceni w innych dziedzinach życia. Nikt się nimi nie interesuje, rząd odsuwa ich sprawy w czasie, Ci natomiast nie mają za co żyć. Nie maja prawa do życia. Chłopi i przedsiębiorcy obawiają się władz komunistów, których zaczyna być w rządzie coraz więcej. Zdają sobie sprawę, że stracą wszystko, co tylko posiadają. Robotnicy pracują niemal za darmo.
Po tych wszystkich incydentach partie radykalne zyskują uznanie społeczeństwa. Potrzebna jest silna władza w kraju, bo przecież kiedy ona była, żyło się lepiej. Demokracja przyczyniła się do kryzysu, rządy ludu nie sprawdzają się.
Poglądy silnej, radykalnej władzy głosi w tym czasie Benito Mussolini. Społeczeństwo jest nim zachwycone.
Niestety jego ogromne powodzenie budzi zazdrość i niezadowolenie liberałów, którzy chcą się go pozbyć i uratować swoją pozyję na arenie politycznej.
W grę wchodzą ogromne pieniądze, rządy w kraju, możność działania na arenie międzynarodowej.
Mussolini przygotowywał się do tej walki bardzo długo. Społeczeństwo omamione jego charyzmą, nie wie, co tak naprawdę dzieje się na obrzerzach kraju. Gaz musztardowy, pociski, czołgi. A to wszystko, by ludziom żyło się lepiej…

Liberałowie vs. radykałowie Mussoliniego:

Misja 1:
Przejęcie stacji dowodzenia przez Mussoliniego:

1. Zebranie wojsk.
2. Atak na główną jednostkę dowodzącą odległą o 102km od stolicy Włoch.
3. Przejęcie centrali.
4. Wydanie polecenia demilitaryzacji.
5. Wzięcie do niewoli głównego dowódcy wojsk liberałów.
6. Odeskortowanie zakładnika do zdobytego więzienia politycznego.

Misja 2:
Odbicie zakładnika przez liberałów oraz odeskortowanie go do siedziby rządu.

1. Zebranie oddziałów pozostałych na polu walki.
2. Powórna militaryzacja.
3. Przechwycenie zakładnika w czasie konwojowania go do więzienia politycznego.
4. Rozbicie eskorty radykałów.
5 .Odeskortowanie słabego już i pokrzywdzonego zakładnika do głównej siedziby rządu. Zakładnik niestety dostaje rykoszetem w nogę, przez co nie jest w stanie samodzielnie iść w otoczeniu wojsk. Wymagana jest tutaj pomoc (noszenie chorego).